BPMN (Business Process Model and Notation) to graficzne przedstawienie procesów biznesowych w ramach przepływu pracy.
UML (Unified Modeling Language) koncentruje się na strukturze i zachowaniu systemów informatycznych.
BPMN i UML skupiają się na dynamicznym przepływie działań, interakcjach i stanach, ale mają różne cele i metodologie:
BPMN:
- Służy do modelowania procesów biznesowych, ilustrując, jak zadania, działania i zdarzenia są ze sobą powiązane w przepływie procesu,
- Jest skierowany głównie do analityków biznesowych, projektantów procesów i interesariuszy,
- Został zaprojektowany z myślą o modelowaniu procesów biznesowych i ich przepływu, z naciskiem na to, jak praca jest wykonywana w organizacji (zadania, decyzje, komunikacja).
UML:
- Służy do modelowania zarówno struktury (statycznej), jak i zachowania (dynamicznego) systemu, szczególnie w inżynierii oprogramowania,
- Jest przeznaczony dla programistów, architektów oprogramowania i zespołów technicznych,
- Diagramy behawioralne, takie jak diagramy aktywności czy diagramy stanów, są wykorzystywane do modelowania zachowania systemów informatycznych lub ich komponentów, koncentrując się na tym, jak system reaguje na zdarzenia i działania.
Kiedy używać BPMN, a kiedy UML:
- Użyj BPMN, gdy potrzebujesz zamodelować procesy biznesowe, przepływy pracy lub procesy organizacyjne, które obejmują wielu uczestników (systemy wewnętrzne lub zewnętrzne),
- Użyj UML, gdy musisz zamodelować systemy informatyczne – ich strukturę, zachowanie i interakcje na poziomie technicznym, szczególnie podczas projektowania lub tworzenia oprogramowania.
Podsumowanie:
- BPMN i UML odnoszą się do zachowania (behavior),
- BPMN jest specjalnie dostosowany do modelowania procesów biznesowych i jest zazwyczaj bardziej odpowiedni dla interesariuszy biznesowych,
- UML został zaprojektowany z myślą o architekturze oprogramowania i projektowaniu systemów, skupiając się zarówno na aspektach strukturalnych, jak i behawioralnych systemów.
Photo by Kelly Sikkema on Unsplash
